میلاد فرخنده

پنج سال از بعثت پربرکت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وسلم می گذرد. در بیستمین روز ماه جمادی الثانی چشم ها در انتظار مولودی مبارک است. پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم دست به سوی آسمان و دل به نجوای الهی دارد و خدیجه این سو میهمان چهار بانوی بهشتی است. چهار زن برگزیده که در تنهایی و بی کسیِ او به یاری اش آمده اند. مولودی بهشتی در راه است و هم اینک عطر حضورش در مدینه پیچیده است. فاطمه زهرا علیهاالسلام ، حوریه ای بهشتی، انسانی برگزیده و الهی و بانویی آسمانی و مقدس، متولد می شود. زمین و آسمان مدینه را نور وجود مبارکش فرا می گیرد و خانه پیامبر را حضور فرشتگانی که برای شادباش گفتن و پای بوس آمده اند لب ریز می کند. این میلاد فرخنده بر همه عا شقان آن بانوی بهشتی مبارک باد.

سعادت مندترین مادر

نور حضور تو را ـ ای بهشتی ترین مولود ـ از همان ابتدای حضورت درک کرده ام و برای من که مادر این مولود آسمانی ایم و بار او را در بر دارم هیچ چیز شیرین تر از هم زمانی با تو نیست. تویی که از درون من با من سخن می گویی. ای کوچک ترین غمخوار من، آن روز که کفّار، دو نیم کردن ماه آسمان را از پدرت طلب کردند، ندای گرم و دل نواز تو آرامم کرد که از درونم ندا دادی: «ای مادر، اندوهگین مباش و هراس به دل راه مده که خدا یاور پدر من است» هیچ مادری سعادت مندتر از من نیست؛ من که مادر مولودی مسعود و مبارک چون تو هستم. مادرت به فدای تو! شیرین ترین لحظات زندگی ام لحظات بودن با تو و با پدر بزرگوار توست. مبارک باد قدمت و خجسته باد آمدنت!

عزت بانوان

با میلاد مبارک برترین بانوی دو عالم، عزت و شرافت از دست رفته زنان بازگشت. درست در عصر جاهلیت، در زمانی که نخل و شتر دارای قرب و بها بود امّا زن بی ارزش می نمود، و در جامعه ای که شمار مردگان مایه فخر قبیله بود امّا تولد دختران مایه ننگ پدران، او چشم به دنیا گشود. در حالی که پیامبر او را میوه دل و پاره تن خود می نامید و بر دست او بوسه می زد. پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم تا آن جا فاطمه زهرا علیهاالسلام را بزرگ می داشت و اکرام می نمود که چون فاطمه علیهاالسلام بر پدر وارد شد، پیامبر از جای بر می خواست و او را بر جای خود می نشانید. گاهِ سفر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم آخرین لحظه را به وداع با او می گذرانید و در بازگشت ابتدا به خانه او وارد می شد.

حوریه ای در لباس انسان

علاقه رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم به دختر گرامی اش، فاطمه زهرا علیهاالسلام ، رشته ای است آسمانی و الهی، و این تنها به سبب الهی بودن، آسمانی بودن و بهشتی بودن آن بانوی گرامی بود. رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم درباره دختر گرامی اش می فرمایند: «دخترم فاطمه، که سلام خدا بر او باد، برترینِ زنان از ابتدای عالم تا پایان آن است. او پاره تن من و نور چشم من و میوه دل من است. او حوریه ای در صورت انسان است که چون به نماز می ایستد نورش در چشم فرشتگان آسمان چون نور ستارگان برای اهل زمین می درخشد».

همسرداری حضرت زهرا(س)

فاطمه زهرا علیهاالسلام ، که برترین زنانِ عالم خلقت است، بسیار فروتن و رها از علایق دنیوی است؛ تا آن جا که روزی مولا علی علیه السلام از او غذایی می خواهد، ولی فاطمه علیهاالسلام می فرمایند: «دو روز است که جز غذای اندکی در خانه ما نیست... ولی اینک دیگر هیچ غذایی در خانه نیست». مولا علی علیه السلام سؤال می کند: «ای فاطمه، آیا به من خبر ندادی تا چیزی تهیه کنم؟» و فاطمه علیهاالسلام ، الگوی مکارم اخلاقی زن مسلمان می فرماید: «یا اباالحسن، من از خدای خود خجالت می کشم که بر تو چیزی تکلیف کنم که شاید در توان تو نباشد».

همسری نمونه

بهترین زنان عالم، فاطمه زهرا علیهاالسلام الگوی انسان های شیفته کمال و به ویژه زنان پویای راه سعادت است. او نمونه ای است کامل و گویا برای زنانی که در پی زندگی راستین و حرکت در مسیر درست آنند. ایشان افزون بر کمالاتی چون عبادت خالصانه و بسیار، ایثار بی انتها و معرفت بی پایان، در مقام همسری بسیار ساده، فروتن، خدمت گزار و مهربان بود. مولای متقیان علی علیه السلام درباره آن بانوی بزرگ می فرمایند: «به خدا هرگز مرا به خشم نیاورد. در هیچ امری از من سرپیچی نکرد. به او که نگاه می کردم همه غم و اندوهم از میان می رفت».

دردانه بوستان عصمت

فاطمه زهرا علیهاالسلام ثمره نبوت و مادر امامت است. آیات و احادیث بسیاری از فضیلت و شرافت آن بانوی بزرگ سخن می گوید و در این میان آیه تطهیر روشن ترین گواه پاکی و عصمت آن گل خوش بوی بهشتی است که در آن خداوند شهادت می دهد که هرچه بدی و زشتی و ناپاکی است از وجود مقدس او دور است. سالروز میلاد مبارک آن دردانه بوستان عصمت و طهارت، فاطمه زهرا علیهاالسلام ، بر همه پیروان آن بانوی گرامی مبارک باد.

آینه عفت

بانوی بزرگ عالم اسلام، صدیقه کبری فاطمه زهرا علیهاالسلام ، تصویر تمام نمای عفت و وقار و حیا بود. او که گاهِ دفاع از ولایت و در آن هنگامه مردافکن، بر منبر خطابه حاضر می شود و به بیانی در اوج بلاغت و فصاحت، به ستیز با جنود باطل و دفاع از حق می پردازد، در منش روزمره زندگی اش از این که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در تقسیم کارهای زندگی، کارهای درون خانه را به او می سپارد، مسرور و شادمان گشته، می فرماید: «هیچ کس جز خدا نمی داند که چقدر خوشحال شدم از این که رسول خدا مرا از برخورد و همدوشی با مردان رها ساخت».

بلندای مقام

آسمان را هاله ای از نور فرا گرفته است. رایحه ای دل نواز از عطر حضور زیباترین گل خلقت، فاطمه زهرا علیهاالسلام ، زمین و آسمان را می نوازد. عصاره خوبی های آفرینش بر پهنه زمین پای می نهد و دخت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم چشم می گشاید.

بوی خوش بهشت

خجسته سالروز میلاد دُرّ درخشان خلقت، ماه روشن آسمان هدایت، روز تبریک و سلام و صلوات است. امروز سبد سبد تبریک و سلام از عرش می بارد و عطر خوش بهشت آسمان را در می گیرد.

عبادت خالصانه

فاطمه زهرا علیهاالسلام آینه عبادت خالصانه و اسوه کامل بندگی و عبودیت خالص برای خداست. او آن قدر به نماز می ایستاد که پاهایش متورم می شد و گاهِ نماز از خوف الهی بدنش می لرزید. آن بانوی بزرگ به شب زنده داری اهل خانه در شب های قدر توجهی ویژه دا شت و می فرمود: «محروم کسی است که از خیر این شب ها محروم بماند». او اهل خانه را در روز به استراحت وا می داشت تا بتواند شب های قدر را زنده بدارند و به نیایش بگذرانند.

تجلی خوبی ه

مبارک باد آمدنت! خجسته باد مقدم نیکویت! ای عصاره خوبی های خلقت، چکیده خیرها و نیکی ها، نگین زیبایی های آفرینش، ای دختر برترین بندگان خدا، ای برترین بانوی عالم، بلندای مقام تو را فقط خدا داند و بس و وصف تو تنها در کلام پدر گنجد و بس که فرمود: «اگر نیکی و خوبی به صورت شخصی تجلی می کرد، آن شخص فاطمه بود و چه بسا فاطمه علیهاالسلام برتر از آن است».

فخر بانوان

سالروز خجسته میلاد بزرگ ترین بانوی عالم اسلام، صدیقه کبری فاطمه زهرا علیهاالسلام روز فخر و مباهات زنان عالم است؛ افتخار به این که نگینِ بهشتیِ عالمِ هستی و اسوه آسمانی انسان کامل از آنان است و افتخار به این که آن بانوی الهی و مقدس در مقام دختری شایسته، همسری لایق و مادری نمونه، تصویری است از اوج کمال و سعادت انسان. خوشا بانوانی که چشم از این تصویر الهی و آسمانی برندارند و پا از راهی که می نمایاند بیرون ننهند.

دامنی برای معراج

بانوی مسلمان، در پی آموخته هایی که از الگوی الهی و آسمانی خود فاطمه زهرا علیهاالسلام فرا می گیرد، انسانی است چشم بر دنیا و علایق دنیوی بسته و دل به آسمان معرفت سپرده. زن مسلمان، درست بر خلاف آنچه غرب از او می خواهد، نه تنها گرفتار زرق و برق دنیا نیست، بلکه با رهایی ذهن از این بازیچه های پست و بیهوده همه تلاش و کوشش خود را صرف وظیفه دینی و الهی خود می نماید و بدین گونه به جایگاهی می رسد که از دامن او مرد به معراج می رود.

ضرورت کسب معرفت

حضور زن در خانه و محوریّت او در جمع خانواده نه تنها او را از جامعه و رشد ذهنی و اجتماعی باز نمی دارد، بلکه پایه و اساس جامعه را و در نتیجه سرنوشت آن را به دستان او می سپارد. هرچه رشد ذهنی و معرفت دینی و الهی بانوی مسلمان بالاتر و وسیع تر باشد، کودکانی فهیم تر، باتربیت و با رشد جسمی و روحی برتری پرورش می دهد؛ کودکانی که آینده جامعه به دست آنان رقم می خورد.

جایگاه کلیدی

حضور زن در خانه، تربیت فرزند، و همراهی با همسر به معنای کناره گیری زن از نقش های حساس جامعه نیست؛ بلکه به معنای حضور زن در کلیدی ترین پست جامعه است؛ نقشی که آینده جامعه را رقم می زند و راه را بر سعادت یا شقاوت جامعه می گشاید. امام خمینی، رحمه الله ، می فرمایند: «زن یکتا موجودی است که می تواند از دامن خود افرادی به جامعه تحویل دهد که از برکاتش یک جامعه، بلکه جامعه ها، به استقامت و ارزش های والای انسانی کشیده شوند و می تواند به عکس آنها باشد». این کلام گهربار گواهی بر کلیدی بودن جایگاه زن در خانه و تربیت فرزند است.

کمال عفاف

فاطمه زهرا علیهاالسلام الگوی زن مسلمان و چراغ روشن هدایت برای بانوان سعادتمند است. آن گاه که پدرش رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم ، کارهای داخل خانه را به فاطمه علیهاالسلام می سپارد و کارهای بیرون از خانه را بر عهده مولا علی علیه السلام می نهد، این بانوی بزرگ بسیار شاد می شود. اما همین بانوی بزرگ به گاهِ ضرورت و نیاز، در مقام دفاع از ولایت و در مقام حمایت از حقِّ از دست رفته امامت، چنان پرشور و رسا و روشنگر به ایراد خطبه می پردازد که شهر مدینه را به لرزه می افکند؛ هرچند در همین حضور کوتاه در جمع مردان ـ که تکلیفی الهی برای او بود ـ دستور می دهد تا پرده ای نصب شود تا او عفاف را در حد کمال خود به تصویر کشد.

هدف بانوی مسلمان

آنچه برای هر بانوی مسلمان و پیرو راستین فاطمه زهرا علیهاالسلام مایه فخر و شرافت است نه شهرت و نام اجتماعی، نه ثروتی بی پایان، و نه پستی حساس و کلیدی در جامعه است؛ آنچه او بدان می اندیشد و در راهش تلاش می کند و بدان مباهات می ورزد به دست آوردن کمال، رستگاری، ایمان و معرفت است؛ حقایق راستینی که او را از دنیای مادی و مجازی بیرون می کشد و لذّت درک واقعیت ها را به او می چشاند.

تفاوت های ذاتی

زنان در نحوه خلقت، نوع وظایف، نگرش به عالم بیرون، و در بسیاری از موارد دارای تفاوت هایی بنیادین با مردان هستند. خالق حکیمِ عالَم خلقت بنابر وظایف خاصّ زن و مرد در جامعه انسانی، برای هرکدام خلقتی ویژه مقدّر فرموده است. نادیده گرفتن این تفاوت ها، تساوی بی قید و شرط زنان و مردان و بی توجهی به اقتضائات متفاوت هریک از آنان جامعه را به سوی انحطاط سوق می دهد. استاد شهید مرتضی مطهری، رحمه الله ، در این باره می گوید: «ما مدعی هستیم که لازمه عدالت و حقوق فطری و انسانی زن و مرد عدم تشابه آنها در پاره ای از حقوق است».

ویژگی های ذاتی زن

ایفای نقش زنان در پست های پرمسئولیت و کارهای اجتماعیِ پرمشغله، با صفات درونی آنان، یعنی نیاز به آرامش و مهربانی، و نیز وظیفه ابتدایی آنان که خالق عالم رقم زده است، یعنی همسرداری، خانه داری و پرورش فرزند، در تعارض است. شعارهایی چون تساوی کامل حقوق زن و مرد در موقعیت های مختلف اجتماعی و سیاسی و دیگر امور، از هیچ بنیاد علمی یا دینی یا عرفی برخوردار نیست. مقام معظم رهبری در این باره می فرمایند: «خداوند متعال گنجینه با ارزش لطف، آرامش و رحمت را در وجود زن قرار داده است و زنان در جامعه باید در مسئولیت ها و مشاغلی انجام وظیفه نمایند که با این صفات و ویژگی های ذاتی متعارض نباشد».

کنوانسیون رفع تبعیض

کشورهای استعمارگر در پی اهداف ضد مذهبی، ضد مردمی و به منظور سلطه یافتن بیشتر، به القای تفکراتی دست می زنند که بنیان جامعه را دچار تزلزل و انحراف می کند. یکی از تلاش هایی که در این راه صورت گرفته است ایجاد کنوانسیون بین المللی محو کلیه اشکال تبعیض علیه زنان است. این کنوانسیون با پایمال کردن همه اصول علمی، سنتی و مذهبی، با شعار رفع تبعیض بین زنان و مردان تلاش می کند تا تشابه بی قید و شرط زنان و مردان را در همه شئون اجتماعی القا کند که فرجام این کار، پایمال کردن حقوق ذاتی و فطری زنان در جامعه است.

ارتباط کودک با مادر

کودک از بدو تولد تا سه سالگی، نه تنها برای رشد عاطفی، بلکه برای رشد جسمی و روحی خود نیازمند ارتباط نزدیک با مادر است. نوجوان برای زندگی و رشد سالم نیازمند آن است که زمانی را با والدین خود با راحتی و آرامش به گفت وگو بپردازد. آنچه آمارها و علوم روان شناسی به دست می دهند آن است که کودکان در خانواده آرام و در محیطی دل پذیر و صمیمی رشدی بهتر و بیشتر دارند. کارهای پرمشغله و مسئولیت های سنگین پدر و مادر و به ویژه مادر از آرامش و دل پذیری محیط خانه می کاهد و به مسیر زندگی آهنگی پرشتاب و ناآرام می دهد و در نتیجه بر رشد آرام و کامل کودکان تأثیر نامطلوب می گذارد که رواج این نوع زندگی می تواند به تزلزل بنیان جامعه بینجامد.

زنان گم نام

در کنار هر دانشمند، هر عالم نامور، هر مخترع شهیر و هر قهرمان پیروز، زنی گم نام بوده است که او را یاری کرده و از حمایت خود سرشارش ساخته است. در کنار هر مجاهدی زنی فداکار زیسته که با ایثار خود در کنار حمایت از همسر، به تنهایی بار مسئولیت زندگی را بر عهده گرفته تا همسرش با خاطری آسوده به تلاش بپردازد. حمایت بی دریغ این زنان گم نام و این همراهان ایثارگر و وفادار عامل پیروزی و پیشرفت مردانی نامور و مجاهد است.

ازدواج آسان

برترین بانوی عالم فاطمه زهرا علیهاالسلام ، تنها الگوی کامل و روشن زن مسلمان است. دختر گرامی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلم ، نمونه ای کمال یافته، الهی و سعادتمند زن باایمان را به ما می نمایاند. ازدواج ساده، بی آلایش، و آسمانی او نیز نمونه ای از ازدواج سالم و موفق است. مهریه اندکی که پیامبر برای فرزند گرامی خود درنظر می گیرد شعاری اسلامی است که باید همواره مورد توجّه دختران مسلمان و پویای راه سعادت باشد. پیامبراکرم صلی الله علیه و آله وسلم ، می فرمایند: «بهترین ازدواج ها آسان ترین آنهاست».

تساوی حقیقی

دین اسلام، این آیین کامل و روشن زندگی و این چراغ راه رستگاری، در کنار تفاوت های ذاتی و فطری که بین زن و مرد قائل شده است بر اشتراک آنان در حقیقت انسانیت نیز گواهی می دهد. توضیح آن که اسلام در سیر به سوی کمال و چنگ زدن به ریسمان رستگاری، هر دو را یکسان می داند. در آیات الهیِ قرآن بشارت خدا و وعده پاداش عظیم الهی برای همه مردان با ایمان و زنان با ایمان یکسان است. این تساوی در کنار آن تفاوت ها آینه ای است از کمال عدل الهی و تصویری است از نظم بی کران که خالق توانای عالم در خلقت جهان مرعی داشته است.

پرچم پرافتخار عفاف

زنان مسلمان ایران در انقلاب اسلامی، در هشت سال دفاع مقدس و پس از آن، در دفاع و حمایت از اسلام و ولایت و در سازندگی جامعه اسلامی به روشنی الگویی از یک زن مسلمان را ارائه داده اند؛ زنی که بازیچه دست دنیاپرستان و زورگویان نیست؛ زنی که با معرفت کامل و آگاهی والا و رشد فکری و اجتماعی بسیار، توانست سرنوشت و آینده جامعه خود را رقم زند، از حیثیت خود دفاع کند و پای هر بیگانه ای را از دیار اسلامی خود بیرون راند. نقشی که زنان ما پابه پای مردان در حفظ این جامعه اسلامی داشته و دارند نقشی بسزاست. حضور فعال و بی دریغ آنان در صحنه های ایثار و فداکاری و درعین حال کناره گیری آنان از حضور بی پرده در جامعه و تلاش در حفاظت از حریم عفاف و تقوا، پرچم افتخاری است که برای همیشه بر تارک تاریخ این انقلاب خواهد درخشید.

حکایت سپیده

مادر، تو رفیع ترین داستان حیات منی. تو به من درس زندگی آموختی. تو چون پروانه سوختی و چون شمع گداختی و مهربانانه با سختی های من ساختی. مادر، ستاره ها نمایی از نگاه توست و مهتاب پرتوی از عطوفتت، و سپیده حکایتی از صداقتت. قلم از نگارش شُکوه تو ناتوان است و هزاران شعر در ستایش مدح تو اندک. مادر، اگر نمی توانم کوشش هایت را ارج نهم و محبت هایت را سپاس گزارم، پوزش بی کرانم را همراه با دسته گلی از هزاران تبریک، بپذیر. فروغ تو تا انتهای زمان جاوید و روزت تا پایان روزگار، مبارک باد.

بهار زندگی

مادر، تو شکوفاتر از بهار، نهالِ تنم را پر از شکوفه کردی و با بارانِ عاطفه های صمیمی، اندوه های قلبم را زدودی و مرهمی از ناز و نوازش بر زخم های زندگی ام نهادی. در «تابستان»های سختی با خنکای عشق و وفای خویش، مددکار مهربان مشکلاتم بودی تا در سایه سارِ آرامش بخش تو، من تمامی دردها و رنج ها را بدرود گویم. با وجود تو، یأس دری به رویم نگشود و زندگی رنگ «پائیز» ناامیدی را ندید. تو در «زمستانِ» مرارت های زندگی، چونان شمع سوختی تا نگذاری رنجش هیچ سختی ستون های تنم را بلرزاند. مادر، ای بهار زندگی، شادترین لبخندها و عمیق ترین سلام های ما، همراه با بهترین درودهای خداوندی، نثار بوستان دل آسمانی ات باد.

احسان به پدر و مادر

یکی از وظایف مهم دینی و اخلاقی ما، احسان به پدر و مادر است. در قرآن کریم، چندین بار احسان به آنان، توصیه شده است. علامه طباطبایی رحمه الله در این باره نگاشته اند: «انیکی به پدر ومادر، پس از یکتاپرستی از واجب ترین واجبات است؛ همان گونه که آزردن پدر و مادر پس از شرک، از بزرگ ترین گناهان است». و در جای دیگری آورده اند: «در چند جای قرآن کریم، خداوند متعال، احسان به والدین را در کنار توحید و نفی شرک آورده است و پس از فرمان به توحید یا نهی از شرک، به احسان نسبت به پدر و مادر فرمان داده است». تأکید قرآن کریم بر احسان به پدر و مادر نشان از عظمت والای مقام آنان، در فرهنگ اسلامی دارد.

بزرگ ترین واجب

در قران کریم و روایات اسلامی، درباره نیکی کردن به پدر و مادر سفارش بسیار شده است. قرآن در وصف حضرت یحیی علیه السلام می فرماید: «اونسبت به پدر و مادرش نیکوکار بود، و متکبر و عصیان گر نبود». و از زبان حضرت عیسی علیه السلام حکایت می کند: «مرا نسبت به مادرم نیکوکار گردانید و جبار و شقی قرار نداد». از این دو آیه برمی آید که هرکس به پدر و مادرش نیکی نکند، سرکش و بدبخت است. امیرمؤمنان علی علیه السلام نیز می فرمایند: «نیکی کردن به پدر و مادر، بزرگ ترین واجب است».

زیباترین ستاره سپاس

مادر! تو جانانه جام بلای ما را نوشیدی و لباس رنج و محنت ما را پوشیدی، اینک، حریر محبت فرزندانت را بپوش و شربت شهد عشق آنان را بنوش. مادرم، در گرامی داشت روزت زیباترین ستاره سپاس را به پاس پاسداری بی کرانت از ما، بر آسمان پرمهرت می آویزیم. روزت مبارک باد.

بوسیدن پدر و مادر

بوسه، پیام محبت است؛ شعر ناسروده عشق است؛ تبلور بالاترین تکریم است؛ جلوه عملی عاطفه هاست. پدر و مادر بی شمارترین بوسه های محبت آمیز را از کودکی نثارمان کردند. اکنون که نهال وجود ما از آن محبت ها به پا ایستاده است و درخت زندگی آنان رو به فرسودگی نهاده، باید بهترین محبت ها و بی شائبه ترین عواطف را نثارشان کنیم. بوسیدن ابزار این مهر ورزیدن است. امیر مؤمنان علیه السلام فرمودند: بوسیدن پدر و مادر عبادت است.

نگاه محبت آمیز

«نگاه» مقوله شگفتی است. هر نگاه پیامی دارد از این رو در فرهنگ اسلامی برخی از نگاه ها معصیت است و برخی عبادت. در روایت آمده است: «نگاه مهرآمیز فرزند به پدر و مادر، عبادت است». پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم نیز فرمودند: «درهای آسمان در چهار هنگام به رحمت گشوده می شود: هنگامی که باران می بارد، آن گاه که فرزند به چهره مادر و پدر می نگرد، وقتی که در کعبه باز می شود و آن زمان که ازدواجی شکل می گیرد».

چلچراغ محبت

مادر، صفا و صمیمیت و صداقت، گلابِ گلبرگ های وجود توست. عشق و ایمان در پیشانی بلند تو، موج می زند. چشمانت چلچراغ محبت است. چشمه های مهربانی از چشم های تو سرچشمه گرفته است. لب هایت پیام آور شادترین، لبخندها و نگاه مهر آشنایت، زلالِ دل نوازترین عاطفه هاست. قلب تو، رود همیشه جاری عشق است. از سایه مهربان دست هایت گل مهر می روید. نسیم، چهره بر گام های تو می ساید. مادر، روزت مبارک باد.

مادر، کانون عشق

مادر، کانون عاطفه و مهر است و ظرفیت و شکیب کمتری برای تحمل ناگواری ها دارد، لطافت طبعش و ضعف طبیعی او از یک سو، و ناتوانی های فرساینده ای که از به دنیا آوردن فرزند و دیگر رنج ها در او پدید آمده است از سوی دیگر، او را به شدت ناتوان می کند. بی شک او شایسته تکریم، نوازش، عطوفت و خدمت است.

غزل لطیف روزگار

ای مادر عزیز، تو بهترین گل واژه هستی، هستی؛ تو غزل لطیف روزگاری؛ تو دیوان محبت هایی؛ تو سرود جویباری؛ تو اقیانوس عشقی؛ تو دفتر رنج های نامکتوبی. اکنون که من از تو هستی یافته ام جانم فدایت باد!

خدمات جبران ناپذیر مادر

مردی به رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم گفت: «مادرم، سخت پیر شده است و اکنون نزد من زندگی می کند. او را بر دوش می گیرم و جابه جا می کنم. خود به او غذا می خورانم و شست و شویش می دهم. با این حال، از روی شرم، چهره ام را از او برمی گردانم تا بدین گونه او را تعظیم کرده باشم. آیا تلافی خدمات او را کرده ام؟» فرمودند: «نه». در ادامه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با برشمردن مشکلات و رنج های که مادر در دوران بارداری و طفولیّت فرزند خود تحمل می کند علّت این حکم را مورد اشاره قرار می دهند.

عطر همه گل ه

یاس ها عطرشان را از بوی تن تو به عاریت می گیرند. شبنم، گل واژه اشک های توست ای شقایق دشتستان صبوری؛ ای هم آغوش پروانه ها؛ ای صفای گل سرخ؛ ای نرگس عشق؛ ای اقاقیای محبت؛ تو شمیم گل محمدی و رایحه گل نسترنی. مادر، تو از همه گل ها زیباتر و از همه آنها خوش بوتری، در سالروز یاد تو، عطر همه گل های شکفته را نثار وجودت می کنم.

سرو سایه گستر زندگی

مادر، تو کتاب همیشه گشوده ایثاری. تو در مزرعه زندگی مان بذر سپیده و مهر می کاری. تو چون آسمان زلالی و چون باران بخشنده. مادر قامت تو قیامت عشق است. ای سرافرازترین سر و سایه گستر زندگی ام. در وصف تو، کلمات عقیمند و واژگان محدود. ای خوب ترین، ای رئوف ترین سرچشمه مهربانی ها، ای ساکن کوی مهتاب، ای آب و آیینه و آفتاب، نام بلندت جاودان و کتاب وجودت به شیرازه امن و امان خداوندی استوار و تلاش بی شائبه ات در بارگاه الهی پذیرفته باد.

مادر در نگاه دیگران

فساد مادر، با فساد نسل برابر است.

(ساموئل اسمایلز، نویسنده اسکاتلندی)

مادر با یک دست گهواره، و با دستی دیگر جهان را تکان می دهد.

(ناپلئون بناپارت، امپراطور فرانسوی)

کودک، مادرش را از لبخندش می شناسد.

(ورژیل، شاعر رومی)

اگر فرزند، مار هم باشد، باز مادر او را به سینه اش می چسباند.

(عربی)

خدا می خواست همه جا جلوه کند، مادر را آفرید.

(عربی)

مهربانی پدر از قله فراتر است، مهربانی مادر از اقیانوس عمیق تر است.

(ژاپنی)

وقتی بچه زمین می خورد، مادر گریه می کند؛ وقتی مادر زمین می خورد، بچه می خندد!افریقایی)

شگرفی عشق

همه می شناسیمش؛ همو که با شکوه مهرش عشق را معنایی دیگر می بخشد و قلبش وسعت بی انتهای صبر و مهربانی است و شانه های پرصلابتش مأمن مهر و صفا، و چشم های پرفروغش سرچشمه احساس و گذشت است. مادر، مهر کیشی است که با شمع وجودش به محفلمان روشنی می بخشد و با گلخند محبت اش رنگ غم را از چهره مان می زداید و تبسمی از شادمانی بر دل هایمان می نشاند و با دستان پر سخاوتش، چتری سایه گستر ساخته است تا هیچ سختی را حس نکنیم. او به را ستی تندیس همه خوبی هاست.

نیکی به پدر و مادر پس از مرگ

پدر و مادر ما، پس از مرگ، بی نواتر و نیازمندتر از همیشه اند. دستشان کوتاه گشته و فرصت عمل برای آنان تمام شده است و چشم به راه احسان ما هستند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: «سرور نیکوکاران، در روز قیامت، مردی است که پس از مرگِ پدر و مادرش به آنان، نیکی کرده باشد».

مردی درباره نیکی کردن به پدر و مادر، پس از مرگ، از حضرت رسول صلی الله علیه و آله وسلم سؤال کرد. حضرت این وظایف را معین کردند: 1. نماز خواندن برای آنان؛ 2. آمرزش خواستن برای آنان؛ 3. وفا کردن به پیمان هایشان؛ 4. بزرگداشت دوستان آنان.

بر مزار تو

مادر، می خواهم با اشک هایم، گلی بپرورم به رنگ خون دل و به قامت هزاران دریغ و آه، و روز مادر، بر مزارت گذارم. مادر، در این روز، آهم را بنگر و دریغم را شاهد باش. هنوز باور ندارم که تو رفته ای. هنوز دست احساس تو را حس می کنم. تو زنده ای!

زیارت قبور پدر و مادر

یکی از سنت های اسلامی، زیارت قبر پدر و مادر است. عمل به این سنت، هم پیوند با پدر و مادر را پس از مرگ نگاه می دارد و هم یکی از شیوه های احسان و نیکی کردن به پدر و مادر است؛ به ویژه اگر زائر قبور، برای آنان از خداوند، درخواست آمرزش کند و به قرائت قرآن پردازد.

عاشقانه ترین غزل

مادر، تو کتاب نامکتوب مرارت هایی، تو دیوان محبت هایی، تو ناب ترین واژه شعر خلوصی؛ تو بلندترین داستانِ حماسیِ ایثاری. ای قصیده بلند عشق؛ ای عاشقانه ترین غزل؛ ای مثنوی رنج ها؛ تو بیت الغزل از خودگذشتگی هستی؛ تو قافیه احساس قلب منی؛ تو منظومه بلند فضیلت هایی تو بهترین بیت رباعی محبتی.

مادر، شعر وجود تو را، واژه واژه می نوشم و رعناترین غزال غزل هایم را به سویت روانه می کنم. دو بیتی های احساسم را همراه با شادمانه ترین ترانه فصل های زندگی ام، نثار دل بهاری ات می کنم. ای بهترین شعر زندگی، روزت مبارک باد.

حکایت

وقتی به جهل جوانی بانک بر مادر زدم، دل آزرده به کنجی نشست و گریان همی گفت: مگر خُردی فراموش کردی که دُرْشتی می کنی؟

زلال هرچه عشق

مادر! تو پروانه دشت ایثاری؛ شمع فروزان محفل مایی؛ تو عطر خوش بوی همه گل هایی. در ژرفای دیدگانت، رودی از محبت موج می زند و دستان مهربانت سهمی از سخاوت آفتاب دارد. تو چون دریا بی دریغ، پایان نداری. تو زمزمه هرچه محبتی؛ عطر هرچه رازی؛ زلال هر چه عشقی؛ تو بلور شفاف خلوصی؛ وسعت بی کران مهربانی و صبری.

من لطافت نسیم، سیپدی سپیده، نستوهی کوه و صداقت آیینه را در تو می نگرم. مادر، گلبرگ ها بر دستانت بوسه می زنند؛ دریاها به تو غبطه می خورند؛ بادها نام تو را تا عرش خدا می برند؛ و ملکوتیان بر تو درود می فرستند. خدا بهشتش را به زیر پای تو می بخشد. تو به راستی شکوه مندترین واژه شگرف آفرینشی.

محبت مادر

الهام مومنی